آنچه در ذیل بیان شده ازادی هایی است که میتوان به جهات ذیل تقسیم بندی کرد:
1-حقوق و ازادی های فردی
2-آزادی های مربوطبه اندیسشه و بیان
3-امنیت قضایی شهروندان
4-آزادی های مدنی(با این حال در میان آزادی های مذکور،اصولا آزادی های مربوط به اندیشه و ازادی های فردی به عنوان بدیهی و ابتدایی ترین و در عین حال مهم ترین حقوق و آزادی های فردی شهروندان از همی ویژه ای برخوردارند.مهمترین آزادی های مروبط به اندیشه شامل آزادی عقیده ،ازادی مذهب،آزادی بیان،و آزادی مطبوعات،و مهم ترین آزادی های عملکرد فردی شامل آزادی تن،انتخاب مسکن،و اقامتگاه،آزادی مکاتبات و ارتباطات می شود.اما مهم ترین حقوق و آزادی هایی که در این فصل آمده،به شرح زیر می باشد:
1-حق برابری همه مردم در برابر قانون
2-حق برخورداری همه مردم از حقوق مساوی،بدون در نظر کرفتن رنگ و نژاد و زبان و مانند این ها
3-حمایت یکسان قانون از زن و مرد و برخورداری هر دو آنها از همه حقوق انسانی و سیاسی و اقتصادی و فرهنگی با رعایت موازین اسلامی
4-حق برخورداری مردم از امنیت و مصونیت قضایی،برائت و منع شکنجه و منع هتک حیثیت و تعرض
5-حق مصونیت از تجسس
6-حق برخورداری مردم از امنیت و مصونیت از جهت حیثیت و جان و مال و حقوق و مسکن و شغل
7-حق ازادی بیان و قلم و مطبوعات در حدود مقرر در اسلام
8-حق برخورداری از آزادی های گروهی مانند تشکیل احزاب و جمعیت ها وانجمن های سیاسی و صنفی و انجمن های اسلامی و راهپیمایی ها
9-حق آزادی های فکری و عقیدتی و منع تفتیش عقاید
10-حق آزادی کار و شغل
11-حق برخورداری از تامین اجتماعی
12-حق برخورداری رایگان از وسایل آموزش و پرورش
13-حق برخورداری از مسکن مورد نیاز
14-حق انتخاب محل اقامت
15-حق دادخواهی و رجوع به دادگاه های صالح و حق در دسترس داشتن این گونه دادگاه ها
آزادی بیان، نشریات و مطبوعات
آزادی بیان به عنوان یکی از حقوق ممتاز و شناخته شده مهم در اسناد بین المللی نظیر اعلامیه جهانی حقوق بشر (ماده 19) و سایر اسناد بین المللی شناخته شده است. در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هم در اصل 24 چنین آمده است: «نشریات و مطبوعات در بیان مطلب آزادند، مگر آنکه مخل مبانی اسلام یا حقوق عمومی باشند. تفصیل آن را قانون تعیین می کند. در شرح این ماده و قید مطرح در آن براساس نظر حقوقدانان مممنوعیت هتک حرمت اشخاص، ممنوعیت توهین به مقدسات دیگران، ممنوعیت تشییع و تبلیغ فحشا و ابتذال و ... از جمله موضوعاتی است که باید برای قید این قانون لحاظ شود.
همچنین در اصل 175 قانون اساسی هم آمده است: «در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، آزادی بیان و نشر افکار با رعایت موازین اسلامی و مصالح کشور باید تأمین گردد؛ بنابراین، با نگاه به این اصول و قیدهای مطرح در آنها می توان نتیجه گرفت که در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، گرچه موضوع آزادی بیان و نشریات با لحاظ کردن قیودی مورد تاکید قرار گرفته و از موضوع آزادی بی حد و حصر صحبتی به میان نیامده ولی اعلام شده که همین قیود نباید بهانه ای برای تحدید موضوع آزادی بیان گردد به طوری که در ذیل اصل نهم قانون اساسی اعلام شده«....هیچ مقامی حق ندارد به نام حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور –که دو امر بسیار مهم است-آزادی های مشروع را هرچند با وضع قوانین و مقررات سلب کند.»
آزادی های سیاسی
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هیچ گاه به طور خاص و مشخصا از واژه آزادی سیاسی استفاده نکرده است، بلکه آنچه در اصول آن دیده می شود واژه هایی نظیر آزادی، آزادی مشروع و نظایر آن که طبعا آزادی های سیاسی نیز بخشی از آنها به شمار می روند.
آزادی در انتخاب شغل و کسب و کار
قانون اساسی در اصل 28 قانون اساسی چنین آورده است: «هرکس حق دارد شغلی را که بدان مایل است و مخالف اسلام و مصالح عمومی و حقوق دیگران نیستند برگزیند.» همچنین در بند 4 از اصل 43 قانون اساسی که به منظور تأمین استقلال اقتصادی جامعه و ریشه کن کردن فقر و محرومیت تدوین شده است چنین می افزاید: رعایت آزادی انتخاب شغل و عدم اجبار افراد به کاری معین و جلوگیری از بهره کشی از کار دیگری.
آزادی انتخاب محل اقامت و تابعیت
در مواد 13 و 15 اعلامیه جهانی حقوق بشر، ضمن اینکه بر حق داشتن محل اقامت دلخواه و نیز داشتن تابعیت یک دولت معین صحه گذاشته شده است، به علاوه از حق تغییر این رابطه حقوقی –اجتماعی نیز اشخاص را برخوردار داشته و به هیچ کس اجازه نداده است، مانع تغییر محل اقامت و یا تابعیت اشخاص از کشوری به کشور دیگر گردد؛ بنابراین، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در اصل 41 تابعیت دولت را حق هر فرد ایرانی دانسته و سلب تابعیت از هیچ ایرانی را مجاز ندانسته است، مگر آنکه خود شخص بخواهد از تابعیت ایران خارج شود و یا به تابعیت دولت دیگری درآید.
درخصوص داشتن حق انتخاب محل اقامت و یا حق تغییر آن قانون اساسی در اصل 33 چنین آورده است: هیچ کس را نمی توان از محل اقامت خود تبعید کرد و یا از اقامت در محل مورد علاقه اش ممنوع و یا به اقامت در محلی مجبور ساخت، مگر در مواردی که قانون مقرر می دارد.
ارتباط با بهترین وکیل در مشهد